Ludzie są uzależnieni od telewizji, spędzają coraz więcej, czasu oglądając seriale i filmy. Z zapartym tchem śledzą bohaterów swych ulubionych epopei, przeżywają z nimi ich wzloty i upadki, cieszą się z ich sukcesów i martwią ich porażkami. Czasami nawet zacierają im się granice między światem rzeczywistym a tym stworzonym przez media. Nieraz się słyszało o aktorze, który mało nie został pobity, bo grał rolę, która była negatywna. Trochę to przeraża, przecież to tylko świat ułudy. Mimo to wiele osób chciałoby się przenieść do świata takiego serialu i wieść życie razem ze swoimi ulubieńcami. Są to jednak tylko niemożliwe do zrealizowania marzenia. A co, jeżeli okazałoby się, że niekoniecznie niemożliwe?

Pan Hannon Fuller (Armin Mueller-Stahl), dobrze sytuowany, mężczyzna w sile wieku, w swoich wspomnieniach pisze, że nigdy nie chciał odkryć pewnej, straszliwiej prawdy. Teraz jest jednak już za późno, a kiedy „oni” się dowiedzą, będą chcieli go uciszyć. Wpadł więc na pomysł i spisuje swe wspomnienia na użytek swojego przyjaciela, Douglasa Halla (Craig Bierko). Tylko jemu może to powierzyć. List jednak odczytuje osoba do tego niepowołana. Po powrocie do domu Fuller kładzie się spać. Budzi się jednak w zupełnie innych okolicznościach.