Czasami bycie z początku dumnym ojcem przestaje być powodem do chwały i radości. Jeżeli dzieje się tak w rodzinie, jest to smutne, dzieci nie powinny być niczemu winne. Inaczej kiedy dzieckiem owego ojca nie jest ktoś, a coś. Twórcy różnorakich osiągnięć, czy wynalazków są nazywani ich ojcami. Taki George Stephenson jest ojcem kolei parowych i miał powód, aby być dumny. Inny przykład Alfred Nobel ze swojego „dziecka” nie był dumny. Wynalazł dynamit, ale to do czego został on wykorzystany, nie napawało go radością.

We wrześniu 1942 roku wojna trwała już 3 lata. III Rzesza Niemiecka, odnosząca sukcesy w Europie, wypowiedziała wojnę USA. Została ona wypowiedziana 9 miesięcy po japońskim ataku na Pearl Harbor. W Pentagonie Leslie Groves (Paul Newman) dostaje awans i zostaje oddelegowany, aby pracować nad nową bronią. To równa część wojny jak ta na polu walki. Jest jednak wybitnie z tego nie zadowolony, woli walczyć na froncie, niż za biurka. Jeden z naukowców, Szilard jest przekonany, że istnieje sposób na wywołanie reakcji łańcuchowej ładunku uranu 235, co spowoduje eksplozję o niespotykanej sile. To ma być nowa broń amerykanów. Bomba atomowa.