Ted Striker (Robert Hays) to weteran wojenny, były pilot. Cierpi na syndrom szoku pourazowego, na skutek wydarzeń ze swojej służby. Od tego czasu nie cierpi latania, a wręcz nawet nie może patrzeć na samoloty. Próbuje z tym walczyć przy pomocy alkoholu, co jak wiadomo, nie jest prawidłową terapią. Z uwagi na jego nadużywanie specyfiku chce odejść od niego jego dziewczyna, Elaine (Julie Hagerty). Bohater chce ją jeszcze przekonać, udaje mu się ją złapać tuż przed rozpoczęciem przez nią kolejnej nocy w pracy. Nie mając wyboru, Elaine już nie wróci, złożyła wniosek o transfer na inną trasę, Ted postanawia porozmawiać z nią podczas jej służby. Widać, że musi być zdesperowany i mu bardzo na niej zależy, Ted kupuje bilet na samolot. Elaine jest stewardessą.

John McClane (Bruce Willis) ma zamiar odebrać żonę z lotniska. To miłe jest zima, znowu zbliżają się święta, a nie zawsze z lotniska jest dobry dojazd, szczególnie jak nie ma się samochodu. Nie miłe jest to, że zaparkował na miejscu, gdzie nie powinien tego robić i ochrona lotniska ma zamiar odholować mu samochód. Argumenty wysuwane przez Johna trafiają jak w ścianę. John w ramach prezentu świątecznego dostaje mandat, a jego auto odjeżdża na policyjny parking. Najgorzej, że to pojazd teściowej Johna. Zwyczajowo zbliżają się też śnieżyce. Dzwoniąca z pokładu samolotu Holly informuje, że będą mieli około pół godziny spóźnienia. John nie wie, że to dopiero początek problemów.

Zawsze lubiłem grać w gry ekonomiczne, szczególnie takie, w których trzeba było coś budować. Co więcej, jeżeli jeszcze pojawiał się w nich motyw kolei, byłem zachwycony. Jedną z takich pozycji był pierwszy Railroad Tycoon. Uczęszczając jeszcze do szkoły średniej, jakoś na przełomie lat 1994-1995, dostałem inną grę – Transport Tycoon. Nie wiedziałem cóż to – powszechnego dostępu do internetu jeszcze nie było – dopiero uruchamiając ją, mogłem się dowiedzieć, cóż to jest. Już widząc napis Microprose, wiedziałem, że będzie to coś bardzo zacnego (moim zdaniem ta firma robiła najlepsze gry). Na ekranie startowym zobaczyłem statki, samochody ciężarowe i autobusy, samoloty, no i pociągi. Po pierwszych chwilach spędzonych na poznawaniu zasad powiedziałem sobie, że ta gra na długo przyciągnie mnie do monitora. Jednak nawet w najśmielszych wyobrażeniach nie przypuszczałem, że będę w nią grał jeszcze w 2017 roku.

Rutynowy lot z Los Angeles do Bostonu. Część pasażerów ogląda TV, część czyta, a jeszcze część spi. Wśród tych ostatnich znajduje się ociemniała dziewczynka Dinah (Kate Maberly). Po przebudzeniu się zaczyna szukać swojej opiekunki – cioci. Jako że fotel obok jest pusty prosi o pomoc kogokolwiek, nikt jednak się ku temu nie kwapi. Idzie przez samolot szukając pomocy, a my widzimy że samolot jest pusty. Dinah jest sama w samolocie…

Dokąd prowadzi tytułowe 2586 kroków? Jak nawiązać kontakt z Marsem? Gdzie leży Lissa? Jak przedstawiała by się historia, gdyby Polska miała bombę atomową przed wybuchem II Wojny Światowej? Czy w Polsce żyją wampiry? Na te i wiele innych pytań odpowie zbiór opowiadań Andrzeja Pilipiuka 2856 kroków.