Mam na imię Aeris i chciałabym podzielić się moimi refleksjami na temat życia. Wiem że to może górnolotnie brzmieć, ale poczytajcie. Po skończonej szkole znalazłam dobrze płatną pracę. W MegaCorp Joja Corporation! Czyż może być coś lepszego? Ależ to było szczęście! Praca w klimatyzowanym pomieszczeniu, przy komputerze, absolutnie nie wymagająca, rutynowa. Dzień w dzień taka sama. Owszem, korporacja sama ustalała kiedy są przerwy, był nieustanny monitoring, praca trwała wiele godzin. Z czasem stało się to jednak męczące. Kiedy miałam tego wszystkiego dość, przypomniałem sobie o zalakowanej kopercie którą dostałam od umierającego dziadka – miałam ją otworzyć „kiedy potrzebować będę zmiany”. Po jej otwarciu osłupiałam, dziadek zapisał mi swoją… farmę! Ja, mieszczuch na wsi? Choć w sumie to może rzeczywiście czas zmienić styl życia?

Studentka Kris Miller (Ashley Laurence) niespodziewanie dowiaduje się o należącym do jej rodziny domu. Dom jest wiekowy i od lat opuszczony. Miasto zamierza go wyburzyć, więc proszą ją o zabranie z niego rzeczy. Kris szuka swej przeszłości, przy okazji porządków, zamierza w owym domu spędzić spędzić noc. Wbrew początkowym obawom nie pojedzie tam sama – ma przecież swoje koleżanki i kolegów z uczelni.

Talia, prawie 13 letnia dziewczyna, zamieszkuje przygraniczną osadę imperium Valdermaru. Życie ma tam ciężkie, jej matka zmarła przy porodzie. Wychowanie jej spadło na pozostałe 9 żon jej ojca. Najstarsza z nich, Kelder, wyjątkowo nielubi marzycielskiej Tali. Uważa, że dziewczyna powinna się słuchać i pracować, a nie spędzać czas na czytaniu książek. Talia nie raz dostała „w skórę” za swoje buntownicze zachowanie. Innymi słowy życie ma do dupy…