Mgła
1791
Starszy mężczyzna - Pan Machen, siedząc przy ognisku, opowiada dzieciom straszną opowieść. Jest za 5 minut północ 20 kwietnia 1980 roku – idealna pora na takie opowieści. Wydarzenia z niej miały miejsce dokładnie 100 lat temu, na wodach nieopodal Spivey Point. Mały statek - „Elizabeth Dane” - płynął w stronę lądu. Z ciemności wypłynęła mgła, po chwili załoga nic ni widziała. Nagle zobaczyli światło - ognisko płonące na brzegu. Skierowali statek ku niemu. Statek rozbił się jednak na przybrzeżnych skałach, zatonął z całą załogą. Mgła po chwili rozproszyła się całkowicie. Istnieje legenda że kiedy mgła powróci do zatoki Antonio, załoga podniesie się i zacznie szukać ognia który zaprowadził ich na dno morza, a może tych którzy ten ogień rozpalili.
Noc nie jest spokojna, w miasteczku zaczynają dziać się dziwne rzeczy, telefony w budkach telefonicznych zaczynają same z siebie dzwonić i sypać moniakami, w miejscowym sklepie wygląda tak jakby nadeszło trzęsienie ziemi – bardzo lokalne, tylko w sklepie, na stacji benzynowej dystrybutory oszalały i leją benzynę, samochody wyją, telewizory się samoczynni włączają, a krzesła ruszają. Ojcu Malone (Hal Holbrook), na biurko spada kamień ze ściany, czyżby jakieś duchy nawiedziły Antonio Bay?
W miejscu kamienia znajduje się schowek, w którym ukryty jest dziennik, jego lektura Ojcu Malone, zjeży skórę na karku.
Do miasta wraca Nick Castle (Tom Atkins), zabiera on autostopowiczkę (i on jest odważny i ona – łapać „stopa” po nocy?) - Elizabeth Solley (Jamie Lee Curtis). Podczas jazdy „duchy” wybijają im szyby w samochodzie.
Dziwne zjawiska kończą się jak nożem uciął tuż po pierwszej nocy.
Prowadząca nocną audycję radiową, nadawaną z pobliskiej latarni morskiej spikerka Stevie Wayne (Adrienne Barbeau), dostrzega na oceanie mgłę. Mgła jest dość nietypowa, nie dość, że miejscami świeci, to porusza się… pod wiatr. Dużo tajemniczych zjawisk jak na jedną noc.
Nikt nie wie, że na ową mgłę natrafił kuter rybacki. Marynarze wydają się lekko zaniepokojeni - to nie jest normalna mgła. I prawidłowo mgła… uszkadza generator elektryczny! Na dodatek we mgle spotykają… wrak żaglowca. Ktoś, lub coś dokonuje… abordażu na trawler. I zabija załogę…
Antonio Bay szykuje się do uroczystości swoich 100 urodzin, będzie wiele atrakcji – przemówienia burmistrza i szeryfa, parada z świecami – oczywiście w nocy. Dzień chyli się ku końcu, zbliża się noc. Do miasta również zbliża się dziwna mgła…
„Mgła” to kolejny film John’a Carpenter’a który opisuję. Film pochodzi z początku lat 80, dokładnie z 1980 roku i ma być horrorem, ma wzbudzić u widza strach. Przyznam się, że nie wychodzi mu to za dobrze – bardziej można się przestraszyć muzyki w scenach zagrożenia. :-) Nie oznacza to, że nie trzyma w napięciu, to mu się udaje.
Bohaterowie są zróżnicowani i ciekawi. Akcja jest niespieszna, ale nie jest nudno. Reżyser wyjaśnia wszystkie zagadki, wszystko się łączy, bohaterowie (to znaczy część :-) ) przeżywa – ale to standard w tego rodzaju filmach.
Na duży plus można zaliczyć scenerię – małe, senne miasteczko na brzegu morza. I ta cudowna latarnia morska (lubię latarnie morskie). Chciałbym w takiej mieszkać, lub chociaż pracować. :-)
„Mgła” nie zestarzała się zbytnio po tych 37 latach. Owszem efekty specjalne nie robią już wrażenia, ale że nie ma ich dużo, to nie przeszkadza w odbiorze. „Mgła” wydaje się z lekka zapomniana, a szkoda bo to niezgorsza produkcja bardzo ciekawego reżysera - John’a Carpenter’a.
Tytuł polski: Mgła
Tytuł oryginalny: The Fog
Reżyseria: John Carpenter
Adrienne Barbeau jako Stevie Wayne
Hal Holbrook jako Ojciec Malone
James Canning jako Dick Baxter
Tom Atkins jako Nick Castle
Jamie Lee Curtis jako Elizabeth Solley
Artur Wyszyński
Ten tekst jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.
