Król Szkocji zmarł bezpotomnie, Król Anglii, poganin, zwany jako Edward I Długonogi (Patrick McGoohan) zagarnął tron Szkocji dla siebie. Nie spodobało się to lokalnej szlachcie, próbowała walczyć z nim, jaki i ze sobą o prawo do korony. Długonogi zaprosił ich na rozmowy pokojowe. Mieli stawić się skromnie, jeden przedstawiciel, z jednym giermkiem. Jednym z nich był Malcolm Wallace (Sean Lawlor). Przyjechał ze starszym ze synów, młodszy William, potajemnie udał się za nimi. Spóźnili się na spotkanie. Całe ich szczęście. Szkoci zostali tam zamordowani. Bez względu na płeć, czy wiek.

Rzeczy dobre, doskonałe powinny trwać wiecznie tak, jak współpraca dwojga detektywów Riggsa (Mel Gibson) i Rogera (Danny Glover). Pomimo że ten ostatni mógłby od dawna być na emeryturze, ciągle pracuje w policji Los Angeles. Cały czas ma tego samego partnera. Ewidentnie Riggs dawno skończył z myślami samobójczymi, widać potrzebował przyjaciela, jakim się stał starszy policjant ze swoją rodzoną. Ta ostatnia przyjęła go do swojego grona.

Riggs (Mel Gibson) i Roger (Danny Glover) są w pełni zgranymi partnerami i przyjaciółmi. Nauczyli się pracować pomimo różnic w ich charakterach. Ponadto Riggs został zaakceptowany, przez rodzinę Rogera stając się jej członkiem. Nie mają spokojnej pracy, jak to w policji. Pewnej nocy zostają wezwani do bomby podłożonej w jednym z biurowców. Dobrze, że jest noc i budynek jest pusty, saperzy jednak jeszcze nie dojechali, więc para detektywów, za namową Riggsa idzie samodzielnie sprawdzić przypuszczalną bombę. Riggs uważa, że jej nie ma. Roger się nie pali do sprawdzania, zostało mu tylko osiem dni do emerytury.

Riggs (Mel Gibson) i Roger (Danny Glover) są nadal partnerami. Wygląda, że zgrali się ze sobą, ale charakterami nadal się różnią, no, ale w tej kwestii nic się nie zmieni. Tym razem biorą udział w pościgu. Na posterunku przysłuchujący się rozmowom radiowym policjanci ochoczą zawierają zakłady, aż do czasu, kiedy dowiadują się, że prowadzi Murtaugh w wozie żony, wtedy ochota jakiś im mija. Detektywi ścigają jakichś Niemców. Przestępcy są uzbrojeni i wóz żony, wkrótce nie jest już w stanie idealnym. W pewnym momencie za kierownice wsiada Riggs. Dla żony Rogrea nie jest to dobra wiadomość, jej samochód na pewno będzie po przejściach.

Nocą, z okna wysokościowca wypada kobieta. Badania pokazują, że była pod wpływem narkotyków, więc był to najprawdopodobniej wypadek, lub samobójstwo. Do sprawy zostaje oddelegowany, świeżo upieczony pięćdziesięciolatek – Roger Murtaugh (Danny Glover). Już na początku śledztwa dowiaduje się, że zamarłą była córka jego dawnego znajomego. Nie miał z nim długo kontaktu i co ciekawe, ów znajomy go szukał kilka godzin temu.

Bounty to okręt Jej Królewskiej Mości, dowodzony przez doświadczonego kapitana Williama Blighta (Anthony Hopkins). Do doskonale wyszkolonej załogi dołącza Christian Fletcher (Mel Gibson). Jest zadowolony, że trafił na pokład Bounty, w ręce tak szanowanego kapitana i swojego przyjaciela. Ich droga wiedzie, aż na Tahiti. Mają zabrać z niej sadzonki drzewa chlebowego na Jamajkę. Będzie można tanio karmić niewolników pracujących na tamtejszych plantacjach. To daleka, niebezpieczna i długotrwała wyprawa.

Jest 1969 rok. Niebo nad Laosem przemierzają amerykańskie samoloty, między innymi Fairchild C-123 Provider. Jest to samolot transportowy, a jego załoga zajmuje się zrzutem zaopatrzenia dla ludności cywilnej. Choć patrząc, jak te zrzuty wyglądają, to nie wiem, czy obdarowywani są tacy szczęśliwi. Znowu trzeba naprawiać domy… Zrzuty to nie tylko żywność, jest też broń. Mimo że oficjalnie sił amerykańskich nie ma w Laosie, to amerykański władze są zaniepokojone wkroczeniem tam wojsk północnowietnamskich. Nie jest to bezpieczna praca, nie każdemu pilotowi udaje się wrócić. W końcu jest wojna.

Na granicy meksykańsko-amerykańskiej, w Arizonie, urząd imigracyjny, chce aresztować grupę ciężko uzbrojonych żołnierzy USA. Nie patyczkują się z żołnierzami. Wojsko sprzedaje swoją broń kartelowi. Spotkanie przerywa przyjazd kartelu. Ci reagują jeszcze bardziej nerwowo, nie cierpią krytyki pod swoim adresem, dowódcę wojska, który ośmielił się mieć jakieś pretensje do nich, zabijają. Chwilę później taki sam los spotyka pozostałych żołnierzy. Być może to byłby koniec dla agentów urzędu imigracyjnego, gdyby nie to, przybywa kawaleria. Powietrzna.