Niedługo potem, Dian leci do Afryki, do Kongo. Nie jest tam spokojnie, trwa właśnie wojna domowa. Doktor pomaga jej się zorganizować, ale pojawiają się problemy z wynajęciem tropicieli, twierdzą oni, że tylko wariatka zamieszkałaby sama w dżungli. Dian najmuje Sembagare (John Omirah Miluwi), zna on angielski, dużo lepiej niż ona swahili, więc dadzą radę się porozumieć. Doktor informuje Dian co i jak, gdzie ma mieszkać, jak tam dojechać, uczy obsługi samochodu i… ulatnia się, on pracuje w Tanzanii. Dian ma przysyłać mu co tydzień raporty.

Dian powoli się aklimatyzuje, uczy się o gorylach z książek. Jej wiedza pochodzi wyłącznie z nich. Przy okazji dowiaduje się, że Sembagare jest, owszem, tropicielem, ale antylop i słoni. O gorylach ma chyba mniejsze pojęcie niż Dian. Miał nadzieję, że Dian pokaże mu co i jak. Lekko zirytowana Dian nie poddaje się jednak i nadal z Sembagare usiłuje wytropić goryle. Idzie im słabo, przez sześć tygodni nie natrafili na najmniejszy ślad goryla. Na całe szczęście Dian przypadkiem wpada w gówno. Dosłownie. Nie posiada się z radości, to ślad goryla.

Odnajdują stado i zaczynają obserwacje. Nie zawsze jest to bezpieczne, Dian za blisko się zbliża do grupy goryli i zostaje pogoniona przez strażnika. Cóż, przynajmniej się nauczyła, jak szybkie mogą być te małpy.

Nie jest to koniec problemów. Pojawia się grupa żołnierzy, która wyrzuca Dian i tragarzy z obozu. Nie chcą tu białych. Dian zostaje wydalona z Kongo. Trafia do domu Ros Carr (Julie Harris). Tam pisze do dr. Leakey'ego, składa rezygnacje. O słuszności swojej decyzji próbuje przekonać Ros, ale bardziej siebie. Dość nie umiejętnie, to, że granica z Kongo jest zamknięta, nie powinno mieć znaczenia. Goryle nie znają granic. Rezygnuje ze swojej rezygnacji i zaczyna od nowa, tym razem w Rwandzie.

Badania nie są optymistyczne, liczba goryli cały czas się zmniejsza. Te naczelne są obiektem zainteresowań kłusowników. Jednak nie tylko Diana prowadzi obserwację, stary samiec ze stada, do którego udało jej się zbliżyć, obserwuje z kolei ją. Jest bardzo nieufny. Powoli jednak nabiera zaufania, chyba pomaga to, że Dian małpuje małpy. Zbliżenie się do stada jest niemałym osiągnięciem, robi to wrażenie na doktorze Leakey. National Geographic przyznało jej nowe fundusze i przedłużyło kontrakt. Przysyła też Campbella (Bryan Brown), fotografa, który ma uwieczniać goryle i pracę Dian. Ta niechętnie reaguje na taką niespodziankę.

Wizyta Campbella to nie jedyna rzecz, która nie podoba się Dian. Bardzo nie przypadają jej do gustu pułapki zastawiane przez kłusowników z plemienia Batwa. Niszczy je, ale po czasie pojawiają się nowe. To jak walka z wiatrakami. Nieoczekiwanie Campbell mówi jej, że to nie wina Batwa, oni od pokoleń tak karmą swoje dzieci, winić ludzi, którzy kupują produkty z małp. Daje jej sugestie jak z tym walczyć. Kobieta zaczyna się też do gościa przekonywać.

Walka z kłusownikami nie jest jednak prosta…

„Goryle we mgle” to film biograficzny opisujący życie prawdziwej osoby. Dian Fossey istniała naprawdę, badała goryle i walczyła z kłusownikami. Niestety zginęła w tajemniczych okolicznościach, prawdopodobnie za mocno zaszła komuś za skórę.

„Goryle we mgle” zachwyca zdjęciami. Kontakt Dian z gorylem, małpy w tytułowej mgle, czy po prostu siedzące na drzewach zostały genialnie sfilmowane. Operator kamery wykonał naprawdę dobrą robotę.

Film może wydawać się nudny, nie wiele tu akcji. Jest to mylne wrażenie. „Goryle we mgle” ogląda się dobrze, film jest bardzo ciekawy i przede wszystkim emocjonujący. Duża tu zasługa Sigourney Weaver, która znakomicie zagrała.

„Goryle we mgle” pomimo bardzo smutnego zakończenia, są filmem, które można oglądać co jakiś czas, to dobre kino.

Tytuł polski: Goryle we mgle
Tytuł oryginalny: Gorillas in the Mist: The Story of Dian Fossey
Reżyseria Michael Apted

Sigourney Weaver jako Dian Fossey
Bryan Brown jako Bob Campbell
John Omirah Miluwi jako Sembagare
Iain Cuthbertson jako Dr Louis Leakey
Julie Harris jako Roz Carr

Ten tekst jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.