Strzał w ciemności
222
Dla niektórych mężczyzn posiadanie kochanki jest obowiązkowe. Wymykanie się do niej w nocy jest dla nich oczywiste i często praktykowane. Takiemu wymykającemu raczej nie przyjdzie do głowy myśl, co w międzyczasie porabia jego żona. A gdyby tak, korzystając z jego nieobecności, ktoś ją odwiedził? Inny wymykający? Zabawnie zaczyna być, kiedy jest wielu wymykających, do wielu kochanek. Wymykający A wymyka się do żony C, jej mąż jest u D, ten od B, jest u A, etc. Ważne, aby wszyscy powracali w określonej kolejności i na czas. Pewnej nocy coś nie wychodzi, sielankę wymykaczy burzą strzały w nocy.
Nadomisarz Dreufus (Herbert Lom) również wybiera się na schadzkę na boku. Tuż przed wyjściem, zostaje poinformowany o strzelaninie w podparyskiej posiadłości rodziny Ballonów, znanych milionerów. Kiedy z niepokojem słyszy o błędzie, jaki popełnił jego podwładny, krew mrozi mu żyły. Jako prowadzącego, jego człowiek, wysłał inspektora Clouseau (Peter Sellers).
Sprawa nie będzie łatwa, każdy tu ma jakieś tajemnice. Jest ofiara, jest nawet podejrzana Maria Gambrelli (Elke Sommer), jest ktoś, kto wtargnął do pokoju tuż po strzałach i widział ją z pistoletem w ręku, ale do zadania inspektora należy ustalenia, jak doszło do morderstwa. Tłumaczenie Mari są dość żałosne. Ona nie wie, skąd wziął się pistolet z jeszcze dymiącą lufą w jej ręku. Inspektor Clouseau wydaje się jednak zafascynowany urodą Mari.
No pomoc (chyba mieszkańcom posiadłości) nadciąga komisarz Dreufus. Chce odesłać inspektora do domu, on przejmuje sprawę. Jednak nie na długo, inspektor ledwo wrócił do domu, jak znowu musi pojawić się na miejscu zbrodni. Pan Ballon zażądał aby do Jacques prowadził śledztwo. Za wszelką cenę chce odkryć, kogo chroni Maria, bo w jej ewidentną winę, nie chce uwierzyć.
Po wypuszczeniu Marii z więzienia i powrocie do domu inspektor trafia na kolejne morderstwo i Marię z narzędziem zbrodni w ręku. Nie będzie to ostatnie morderstwo…
„Strzał w ciemności” to Różowa Pantera bez Różowej Pantery. W tytule filmu nie pojawia się ona. Jest jednak animowana czołówka, jest Jacques Clouseau, pojawia się po raz pierwszy komisarz Dreyfus i Kato (Burt Kwouk). Z tym ostatnim inspektor prowadzi regularne walki – to forma treningu, aby był on zawsze w pogotowiu. Biedny Kato zawsze źle kończy…
Oprócz inspektora pojawia się też jego obsesyjna nienawiść do Clouseau i próby zamachu na podwładnego. Cóż niezdarność Clouseau ewidentnie działa mu mocno na nerwy.
„Strzał w ciemności” jest zdecydowanie bardziej komedią niż kryminałem. Sprawa jest banalna, ale zauroczony inspektor nie potrafi zobaczyć ewidentnych dowodów. Cóż, prawidła komedii.
Film bardziej mi się podobał niż poprzednik – „Różowa Pantera”, w tej serii musi być, oprócz Clouseau, zarówno Kato, jak i Dreyfus. Bez nich to nie to samo. Zdecydowanie lepiej mi się ten film oglądało i nadal potrafi wywołać uśmiech na twarzy.
Tytuł polski: Strzał w ciemności
Tytuł oryginalny: A Shot in the Dark
Reżyseria Blake Edwards
Peter Sellers jako Jacques Clouseau
Elke Sommer jako Maria Gambrelli
George Sanders jako Benjamin Ballon
Herbert Lom jako Charles Dreyfus
Burt Kwouk jako Kato
Artur Wyszyński
Ten tekst jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.
