Po podpisaniu, w 1944 roku, przez Finlandię i ZSRR rozejmu moskiewskiego, Finlandia musiała rozbroić i wyprzeć pozostałych nazistów z Laponii. Ci nie mieli zamiaru ot tak sobie odejść, zaczęli stosować taktykę spalonej ziemi. Niszczyli wszystko, co minęli, mosty, wsie i miasta, drogi.

Nie przeszkadzało to pewnemu mężczyźnie (Jorma Tommila), który zaszył się w lapońskiej głuszy, aby zapomnieć o koszmarze wojny. Tam w ciszy i spokoju poszukiwał złota.

12 listopada do Bejrutu przybywa Dahlia Iyad (Marthe Keller), młoda kobieta. Nie wygląda na turystkę, ma tylko lekki, poręczny bagaż, nie wygląda też na miejscową. Jej celem jest chroniona rezydencja. Wraz z przebywającymi tam mężczyznami ogląda film o amerykańskich jeńcach wojennych złapanych podczas wojny w Wietnamie. Film jest bardzo propagandowy. Kobietę bardzo zirytowało, to co mówi obecny na filmie Michael J. Lander (Bruce Dern), zna go, a nawet mieszka z nim.

Ludzie na codziennie korzystający z metra, pewnie nie zastanawiają się, jak wygląda praca osób dbających nad jego poprawnym funkcjonowaniem. Ludzie tam zatrudnieni, to nie tylko maszyniści, są też osoby odpowiedzialne za remonty, konserwacje torowisk, infrastruktury i samych pociągów. Bardzo ważną spełniają dyspozytorzy, ich błąd może prowadzić do katastrofy. Nie jest to praca łatwa, jest mocno stresująca, nawet wtedy, kiedy wszystko przebiega zgodnie z planami. W tak dużym metrze, jak nowojorskie, nie zawsze jest tak łatwo. Awaria jednego ze świateł powoduje opóźnienia. Pęknięta szyna, którą trzeba wymienić, to kolejne opóźnienia, a pociągi trzeba puścić innym torem. Przy ogromnej liczbie pociągów na torach jest to trochę ryzykowne. Ludzie tam pracujący jednak wiedzą co robią. Nie wiedzą jeszcze, co ich dzisiaj czeka, to co ma się wydarzyć, będzie bardzo nietypowe.

W starożytnych Chinach rozegrała się walka pomiędzy złem, a dobrem. Wojna domowa rozdarła kraj, królestwa walczyły o ziemię, władze i zasoby. Jeden z królów (Jet Li) miał wielką ambicję, chciał stać się cesarzem. Zrobić mógł to tylko w jeden sposób, przy pomocy miecza. Jego oponenci postanowili go zgładzić przy pomocy najemnych zabójców. Widzieli, że inaczej nie mają z nim szans. Najemnicy ponieśli klęskę, a zirytowany atakiem król, tego samego dnia rozpoczął wojnę. Jego armia była nie do zatrzymania. Po jej przejściu zostawały tylko zgliszcza i stosy martwych ciał. Podbił wszystko, co zamierzał.

Na dworcu Grand Central w Nowym Jorku trwa policyjna obława. Sprawa jest poważna, zaangażowany jest chyba cały oddział specjalny. Policjanci w przebraniach pilnują wejść do hali. Zbliża się południe. Jak zwykle uczynny Fran Drebin (Leslie Nielsen) pomaga kobiecie we wniesieniu dziecięcego wózka na schody. Po chwili pojawia się kolejna kobieta, tym razem z dwoma wózkami, pomoc jej zapewnia Nortberg (O.J. Simpson), a kolejnej Ed (George Kennedy). Niemal w tej samej chwili na teren dworca wchodzą poszukiwani przestępcy. Rozpoczyna się strzelanina, a puszczone wózki zaczynają zjeżdżać ze schodów. Na szczęście(?) to tylko zły sen Drebina.

Detroit kilkanaście minut po pierwszej w nocy, Axel Foley (Eddie Murphy) pracuje. Wraz z grupę innych policjantów szykuje się do akcji. Odprawę przerywa przyjazd jego przełożonego – jest nie zadowolony, że Axel odwołał komandosów. Axel szybko i prosto przekonuje przełożonego, że ich nie potrzebuje (Axel gadka działa) – to złodzieje samochodów, mechanicy. Ci dobrze bawią się przy muzyce i pracują. Zabawę przerywa przyjazd zleceniodawcy. „Zamówił” on „pozyskanie” ciężarówki, a raczej jej zawartości. To co, w niej zobaczył, bardzo go ucieszyło. Do zapłaty jednak nie dochodzi. Ludzie zleceniodawcy zabijają wesołych mechaników. W tym momencie Axel rozpoczyna swą akcję.

Na sklep jubilerski w Beverly Hills zostaje przeprowadzony napad. Z napadających wyróżnia się szczególnie elegancko ubrana, kobieta (Brigitte Nielsen) w przeciwsłonecznych okularach, to ona dowodzi. Przestępcy przyjechali w luksusowej limuzynie. Druga część grupy przestępczej podjeżdża opancerzonym furgonem od tyłu. Przestępcy są zgrani, bardzo skuteczni, napad przebiega błyskawicznie. Salon wygląda jak po przejściu huraganu, ale złoczyńcy nie są brutalni, wystarczyło im zastraszenie obecnych w sklepie. Na sam koniec kobieta pozostawia kopertę z dużą literą „A” oraz różę.

W Detroit, w opuszczonych zakładach przemysłowych stoi ciężarówka. Dwoje mężczyzn rozmawia o tym, że ciężarówka jest czysta i musi w niej być fortuna, jest pełna pudeł papierosów. Tak jakby mieli nie zbyt czyste intencje. Nie zwracają uwagi, na trzeciego, młodego mężczyznę siedzącego wśród pudeł, gdzieś w głębi przyczepy. Ten zaczyna się niecierpliwić, chce szybko skończyć, cokolwiek pozostała dwójka robi. To on sprzedaje im ładunek, zachwalając towar. Mówi, że nie jest z Detroit i nie zna tu nikogo, więc chce załatwić interes z nimi. Pieniądze przechodzą w końcu z ręki do ręki, ale jest ich za mało. Kłótnie o pozostałą część pieniędzy przerywa przejeżdżający patrol policji. Po krótkiej rozmowie ze stróżami prawa, ciężarówka zaczyna uciekać – jeden z mężczyzn wsiadł wcześniej do kabiny. Po długiej pogoni ciężarówka zostaje unieruchomiona, a sprzedawca złapany. Nie będzie miał jednak postawionych żadnych zarzutów, to policjant i jego tajna akcja.